Bob de stipkip

Bob. Toen we bij de buddies waren was er een moment waarbij we cadeau's wisselen. Iedereen kreeg mandjes of hoeden, ik kreeg een kalkoen. Hij was zwart met allemaal witte stippen. Even later zat ik met een kalkoen op schoot. Toen ik hem even niet onder controle had kwam er een leraar aan om hem rustig te maken. Hij pakte de vleugels vast en bond ze samen. Daarna brak hij de botten een voor een. Het was schokkend om te zien dat ze een kalkoen niet meer zagen dan een stuk vlees. Ik had medelijden met mijn kalkoen. Aan het einde van de dag namen we hem mee naar het hotel. We hebben mijn kalkoen toen Bob genoemd. Toen we bij het hotel aankwamen heb ik hem mee gegeven aan Kennedy die hem weer doorgaf aan zijn moeder. Bob loopt nu rond bij Kennedy's moeder en Kennedy verzekerde me dat zijn vleugels weer zouden genezen. Lang leven Bob